Informacje o programie:
POCZĄTKI
W roku 1994 i 1995 w Polsce i Łodzi miała miejsce seria tragicznych pożarów:
- 29 sierpnia 1994 w Łodzi w kamienicy przy ul. Sienkiewicza powstał tragiczny pożar w wyniku którego śmierć poniosło 6 osób, również 6 osób z obrażeniami przewieziono do szpitala.
- 28 września 1994 r. w Łodzi przy ul. Mickiewicza w 15-o piętrowym budynku biurowo-hotelowym powstał pożar na VIII piętrze. Zadymienie było bardzo duże. Dwie osoby poniosły śmierć, kilkanaście osób zatruło się tlenkiem węgla. Dwie osoby zdecydowały się na skok z okna pokoju XIV piętra na skokochron. Jedna z tych osób nie przeżyła.
- 24 listopada 1994 r. w hali widowiskowej Stoczni Gdańskiej podczas koncertu, w którym uczestniczyły setki dzieci i młodzieży powstał pożar. Tragiczna ewakuacja ogarniętego paniką tłumu zakończyła się śmiercią 7 osób, około 300 osób odniosło obrażenia.
- 03 grudnia 1995 r. w Łodzi w kamienicy przy ul Wójtowskiej podczas pożaru rodzina z dziećmi wyskoczyła z okna mieszkania II piętra .
Każdego roku w Polsce ginie w pożarach kilkaset osób, a kilka tysięcy odnosi obrażenia. Autorzy programów edukacyjnych Marek Parol i Eligiusz Pietrzak zbierali dostępne dane związane z wymienionymi wyżej oraz innymi pożarami. Analiza zachowań ludzi w czasie tych zdarzeń doprowadziła do zaskakującego wniosku - ludzie giną, ulegają zatruciu dymem i poparzeniu wskutek nieznajomości podstawowych zasad ochrony przed zjawiskami towarzyszącymi pożarowi. Autorzy programów uznali, że należy przekazywać społeczeństwu wiedzę na temat rozpoznawania przyczyn pożarów w miejscach przebywania człowieka, głównie w domu i pracy. Jednak najważniejsze jest edukowanie społeczeństwa w zakresie prawidłowych zachowań w przypadku pożaru tzn. zasad ewakuacji z miejsca zagrożonego, ochrony przed dymem i wysoką temperaturą oraz współpracy z ratownikami w czasie akcji ratowniczej.
Autorzy doszli do wniosku, że największe efekty w zakresie ochrony życia i zdrowia ludzi będzie można osiągnąć prowadząc edukację w skali masowej.
ETAPY PROGRAMU EDUKACYJNEGO
Pierwszy etap tworzenia programu dotyczy edukacji dzieci i młodzieży. Autorzy opracowali broszury zawierające informacje dotyczące zagadnień związanych z pożarami.
Drugi etap związany jest z opracowaniem materiałów edukacyjnych dla dzieci słabowidzących, słabosłyszących i niesłyszących, zawierających informacje o pożarach.
Trzeci etap dotyczy edukacji dorosłych i uczniów szkół ponadgimnazjalnych. Początkowo broszury poruszały zagadnienia związane z pożarami. Kolejno opracowano materiały edukacyjne związane z różnymi zagrożeniami, które mogą wystąpić na co dzień lub powstać w wyniku działań terrorystycznych.
OSIĄGNIĘTE EFEKTY
Dotychczas w Łodzi wydano ponad 400 tysięcy egzemplarzy broszur. Treści zawarte w broszurach dotarły poprzez edukację do kilkuset tysięcy osób.
Widoczne jest zainteresowanie środków przekazu, głownie prasy lokalnej w Łodzi oraz prasy specjalistycznej: Przegląd Pożarniczy, Przegląd Obrony Cywilnej. W prasie zostało zamieszczonych wiele notatek i artykułów pozytywnie oceniających edukację.
Program spowodował zainteresowanie społeczności lokalnej problematyką ochrony przeciwpożarowej. Duże znaczenie ma kilka filmów edukacyjnych, zrealizowanych na podstwie broszur. Można postawić wniosek, że wieloletnia realizacja programu spowodowała zwiększenie poczucia bezpieczeństwa obywateli.
Realizowanie w Łodzi programu spowodowało pozytywne zmiany w statystyce pożarów, a głównie w ilości ofiar śmiertelnych wśród dzieci i osób dorosłych.
NAGRODY
Program został nagrodzony przez brytyjski fundusz KNOW HOW w konkursie "Innowacje w miastach. Miasto 2000". Pomysł prowadzenia edukacji pożarowej za pośrednictwem komiksu nagrodziła Kapituła Międzynarodowego Festiwalu Komiksu "Komiks 2001".
W oparciu o zrealizowaną w Łodzi edukację społeczeństwa można łatwo rozwinąć program o następne, dotychczas słabo akcentowane rodzaje zagrożeń np. ekologiczne, bezpieczeństwa dzieci i młodzieży w domu, w czasie zabawy, na drogach, itd.
W Polsce jest ogromne pole dla różnych osób oraz instytucji, które chcą edukować społeczeństwo w zakresie bezpiecznych zachowań w przypadku zagrożeń.
Omawiany program edukacyjny opracowany został w taki sposób, że może być natychmiast przeniesiny na grunt innych miast.
(C) Prawa do rysunków zamieszczonych w tej witrynie zastrzeżone.
POCZĄTKI
W roku 1994 i 1995 w Polsce i Łodzi miała miejsce seria tragicznych pożarów:
- 29 sierpnia 1994 w Łodzi w kamienicy przy ul. Sienkiewicza powstał tragiczny pożar w wyniku którego śmierć poniosło 6 osób, również 6 osób z obrażeniami przewieziono do szpitala.
- 28 września 1994 r. w Łodzi przy ul. Mickiewicza w 15-o piętrowym budynku biurowo-hotelowym powstał pożar na VIII piętrze. Zadymienie było bardzo duże. Dwie osoby poniosły śmierć, kilkanaście osób zatruło się tlenkiem węgla. Dwie osoby zdecydowały się na skok z okna pokoju XIV piętra na skokochron. Jedna z tych osób nie przeżyła.
- 24 listopada 1994 r. w hali widowiskowej Stoczni Gdańskiej podczas koncertu, w którym uczestniczyły setki dzieci i młodzieży powstał pożar. Tragiczna ewakuacja ogarniętego paniką tłumu zakończyła się śmiercią 7 osób, około 300 osób odniosło obrażenia.
- 03 grudnia 1995 r. w Łodzi w kamienicy przy ul Wójtowskiej podczas pożaru rodzina z dziećmi wyskoczyła z okna mieszkania II piętra .
Każdego roku w Polsce ginie w pożarach kilkaset osób, a kilka tysięcy odnosi obrażenia. Autorzy programów edukacyjnych Marek Parol i Eligiusz Pietrzak zbierali dostępne dane związane z wymienionymi wyżej oraz innymi pożarami. Analiza zachowań ludzi w czasie tych zdarzeń doprowadziła do zaskakującego wniosku - ludzie giną, ulegają zatruciu dymem i poparzeniu wskutek nieznajomości podstawowych zasad ochrony przed zjawiskami towarzyszącymi pożarowi. Autorzy programów uznali, że należy przekazywać społeczeństwu wiedzę na temat rozpoznawania przyczyn pożarów w miejscach przebywania człowieka, głównie w domu i pracy. Jednak najważniejsze jest edukowanie społeczeństwa w zakresie prawidłowych zachowań w przypadku pożaru tzn. zasad ewakuacji z miejsca zagrożonego, ochrony przed dymem i wysoką temperaturą oraz współpracy z ratownikami w czasie akcji ratowniczej.
Autorzy doszli do wniosku, że największe efekty w zakresie ochrony życia i zdrowia ludzi będzie można osiągnąć prowadząc edukację w skali masowej.
ETAPY PROGRAMU EDUKACYJNEGO
Pierwszy etap tworzenia programu dotyczy edukacji dzieci i młodzieży. Autorzy opracowali broszury zawierające informacje dotyczące zagadnień związanych z pożarami.
Drugi etap związany jest z opracowaniem materiałów edukacyjnych dla dzieci słabowidzących, słabosłyszących i niesłyszących, zawierających informacje o pożarach.
Trzeci etap dotyczy edukacji dorosłych i uczniów szkół ponadgimnazjalnych. Początkowo broszury poruszały zagadnienia związane z pożarami. Kolejno opracowano materiały edukacyjne związane z różnymi zagrożeniami, które mogą wystąpić na co dzień lub powstać w wyniku działań terrorystycznych.
OSIĄGNIĘTE EFEKTY
Dotychczas w Łodzi wydano ponad 400 tysięcy egzemplarzy broszur. Treści zawarte w broszurach dotarły poprzez edukację do kilkuset tysięcy osób.
Widoczne jest zainteresowanie środków przekazu, głownie prasy lokalnej w Łodzi oraz prasy specjalistycznej: Przegląd Pożarniczy, Przegląd Obrony Cywilnej. W prasie zostało zamieszczonych wiele notatek i artykułów pozytywnie oceniających edukację.
Program spowodował zainteresowanie społeczności lokalnej problematyką ochrony przeciwpożarowej. Duże znaczenie ma kilka filmów edukacyjnych, zrealizowanych na podstwie broszur. Można postawić wniosek, że wieloletnia realizacja programu spowodowała zwiększenie poczucia bezpieczeństwa obywateli.
Realizowanie w Łodzi programu spowodowało pozytywne zmiany w statystyce pożarów, a głównie w ilości ofiar śmiertelnych wśród dzieci i osób dorosłych.
NAGRODY
Program został nagrodzony przez brytyjski fundusz KNOW HOW w konkursie "Innowacje w miastach. Miasto 2000". Pomysł prowadzenia edukacji pożarowej za pośrednictwem komiksu nagrodziła Kapituła Międzynarodowego Festiwalu Komiksu "Komiks 2001".
W oparciu o zrealizowaną w Łodzi edukację społeczeństwa można łatwo rozwinąć program o następne, dotychczas słabo akcentowane rodzaje zagrożeń np. ekologiczne, bezpieczeństwa dzieci i młodzieży w domu, w czasie zabawy, na drogach, itd.
W Polsce jest ogromne pole dla różnych osób oraz instytucji, które chcą edukować społeczeństwo w zakresie bezpiecznych zachowań w przypadku zagrożeń.
Omawiany program edukacyjny opracowany został w taki sposób, że może być natychmiast przeniesiny na grunt innych miast.
(C) Prawa do rysunków zamieszczonych w tej witrynie zastrzeżone.
Wszystkie prawa zastrzeżone.